Η νύχτα αργοσαλεύει το μαύρο της κορμί
κι εγώ μαζεύω αστέρια πρίν με δεί
σου φύλαξα μιά χούφτα
για δώρο σάν θαρθώ
το φώς τους ν'απαλύνει τον καημό
Ξυπόλυτη θα φύγω, τη μέρα μή ξυπνήσω,
ηλιοφιλήματα να σε γεμίσω
Το κύμα θα υφάνω, θα πλέξω τον αφρό,
δροσιά, στης σκέψης σου τον πυρετό.
Κι ό,τι πιό όμορφο θα βρώ, στον δρόμο μου
                                             τον μακρυνό,
σφιχτά, για σένα μόνο θα κρατώ

Α.Π..