Η πεταλούδα της Μαγαδασκάρης

                                                      Αντί εισαγωγής

Μιά πεταλούδα στη Μαγαδασκάρη ξύπνησε και τίναξε λίγο τα φτερά της να τεντωθεί. Ενα απειροελάχιστο συμβάν στην συμπαντική πληρότητα .

Και το μικροσκοπικό τούτο πλασματάκι δημιούργησε ένα εξ’ίσου μικροσκοπικό ρεύμα αέρα.

Και αυτό το ρεύμα έθεσε σε λειτουργία τους αδυσώπητους φυσικούς νόμους της δράσης και της αντίδρασης.

Πρώτα αντέδρασε το άμεσο περιβάλλον. Ενας χαμαιλέοντας στο διπλανό κλαδί αισθάνθηκε την δόνηση στο ευαίσθητο δέρμα πίσω από το αυτί του και τίναξε τη μακριά γλώσσα του προς την πεταλούδα. Και αστόχησε γιατί εκείνη τη στιγμή περνούσε ένα πουλί μπροστά του.

Το πουλί πολύ ταράχτηκε από την γλώσσα του χαμαιλέοντα, ε πρωινιάτικα κι αυτός να σε χτυπάει με μια γλωσσάρα νά ;  Και τινάχτηκε ψηλά κρώζοντας και φτερουγίζοντας απελπισμένα.

Και δημιούργησε ένα ισχυρότερο ρεύμα αέρα . Και το αεράκι το πρωινό που φυσούσε εκείνη τη στιγμή άλλαξε προσωρινά κατεύθυνση και χτύπησε –έτσι ζεστό και υγρό που ήταν , ε στη Μαγαδασκάρη βρισκόμαστε λέμε, ένα πιο κρύο ρεύμα από πάνω του.

Κι αυτό τινάχτηκε σαν να το χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα. Είναι να σε χτυπάει το ζεστό και υγρό έτσι κρύο που είσαι ;  Είναι τουλάχιστο αγενές, κύριε.

Και άλλαξε πορεία, χτυπώντας στο δρόμο του ένα σύννεφο που περιδιάβαζε αμέριμνο εκεί κοντά. Μαύρισε από το κακό του το σύγνεφο, μαζεύτηκαν και κάτι φίλοι του που ήταν πιο πέρα, μαύρισαν κι αυτά από την τσατίλα τους που αυτό το κακό κρύο ρεύμα χτύπησε έτσι άσπλαχνα τον φιλαράκο τους που απλά περιδιάβαινε.

Και , όπως λένε και οι μετεωρολόγοι- θεωρητικοί και πρακτικοί  αδιακρίτως–όταν μαυρίζουν τα σύννεφα ρίχνουν τη μαύρη τους  χολή ως βροχή. Είναι η φύση τους…

Και η βροχή έπεσε στου Κουροσίβο την πλάτη, του Κουροσίβο που έκανε την καθημερινή του περιπολία μέχρι την μακρινή απονία Γιαπονία, ανέμελο.

Σαν χέλι ηλεκτροφόρο τραντάχτηκε το Κουροσίβο. Και σ’όλη τη σπονδυλική του στήλη τα υπόγεια ρεύματα φώναζαν : “ Βροχή στην πλάτη μου, έ ; Τώρα θα δείτε!  “ .Και είναι και μακρυνάρης αυτός ο Κουροσίβος , μια σπονδυλική στήλη , με το συμπάθειο.

Κι έτσι έβρεξε στη Γιοκοχάμα ( γιατί το Κουροσίβο έτσι ζεστό που είναι ζεστάθηκε κι άλλο από την τσατίλα του, εξατμίστηκε και τα καινούρια σύννεφα που δημιουργήθηκαν πέτυχαν άλλο ένα κρύο ρεύμα αγέρα εκεί πάνω από τη Γιοκοχάμα που είναι οι πατούσες του Κουροσίβου και εννοείται τα πήραν από την αγένεια και μπλάβιασαν και μπουμπούνισαν κι αστράψανε και βρέξανε )

Κατακλυσμούς πιά ρίξανε γιατί έχει πολύ νερό ο Κουροσίβος.

Και η Γιοκοχάμα πλημμύρισε. Και η PSONY-ERKISON, και η MANYO και η NITSAN  έκλεισαν αφού ούτε οι εργάτες μπορούσαν να πάνε στη δουλιά ούτε τα μηχανήματα να δουλέψουν χωρίς εργάτες .Και οι δείχτες ανεργίας στην απονία Γιαπονία εκτινάχτηκαν στα ύψη, και η έλλειψη παραγωγής και εξαγωγών έστειλαν τον δείκτη ( του δακτύλου ) η μάλλον τον μεσαίο στον Τόκιο στα τάρταρα . Κι επηρεάστηκε κι η Νέα Γιόρκη και εις Παρισίους και η Λόντρα και παντού στον στρογγυλό σαν πορτοκάλι αλλα ελάχιστα ζουμερό πλανήτη επικράτησε το χάος και ο ζόφος και η ανησυχία.

“ Αχ τόπανε οι Μάγια, οι Εβραίοι, οι Κινέζοι! Ερχεται η συντέλεια του κόσμου! “

Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί, μαρξιστές , αγνωστικιστές, άθεοι, Ταοιστές, ανιμιστές , μιλιταριστές και φασίστες, ακόμη και οι πιστοί της Υστατης Γέννησης συμφωνούσαν μεταξύ τους στην ανησυχία.

Βροχή λοιπόν και αστραπόβροντα στην Απονία, αναμπουμπούλα στις χρηματαγορές του κόσμου ( παρεμπιπτόντως, η αγορά στην αρχαιότητα ήταν χώρος συνάθροισης και ανεπίσημης επικοινωνίας των ανθρώπων της πόλης, άντε να πουλούσαν και τα προιόντα του ο καθένας, πώς φτάσαμε να πουλάμε και να αγοράζουμε –ανύπαρκτο – χρήμα δεν γνωρίζω δεν ερωτώ ) . Και απλώθηκε η κακοκαιρία και η μιζέρια και η κακοτυχιά από το Γιβραλτάρ στη Χονολουλού και από την Εσωτερική Μογγολία στο Κατάρ.

Και στην αγαπημένη Θεσσαλονίκη, στον γλυκύ Θερμαικό της, της  όμορφης  Ελλάδας όπου όλα αργούν γενικώς, επικράτησε το μάτι του κυκλώνα, απόλυτη νηνεμία. Και οι γιοί κι οι κόρες του Κασσάνδρου και των απογόνων της Θέρμης και των άλλων μικροοικισμών που ενώθηκαν σ’αυτή την πόλη γυναίκα κοσμοπολίτισσα γεμάτη καμπύλες και νάζια και χαρές απολάμβαναν τον απογευματινό τους ήλιο και τις φραπεδιές τους, νωχελικά, στην παραλία από το Λιμάνι μέχρι το Μικρό Καραμπουρνάκι , όσοι βέβαια απόμειναν  μετά από τους είκοσι  χιλιάδες σφαγμένους στον Ιππόδρομου, τους άλλους σφαγμένους τους ξεχασμένους του Αλέξιου Κομνηνού, τους Εβραίους αργότερα και μετά όσους δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις.

Όμως κάτι έλειπε,Α ναί, γιατί δεν γινότανε η ετήσια ιστιοδρομία του Πανθεσσαλονίκιου Εθνικοχριστιανικού Ιπποιστιοαντισφαιρικοχορευτικού  Ομίλου  ( Π.Ε.Ι.Ο ) ; Μα γιατί δεν φύσαγε!

Απελπισμένα τα μέλη, γόνοι εκ  λεκτών και επι  φανών οικογενειών της πόλης  ( αλλα και της πολίχνης ) τηλεφωνούσαν στα γραφεία του Π.Ε.Ι.Ο και απαιτούσαν από τον Πρόεδρο, τον Γενικό Γραμματέα, τον Ειδικό επι των Ιστίων Γραμματέα και ολάκερο το Διοικητικό Ινστιτούτο Διακυβέρνησης του Πανθεσσαλονίκειου Ελληνοκλπ  Ιπποκλπ  Ομίλου  ( Δ.Ι.Δ.Π.Ε.Ι.Ο ) να επιληφθούν αμέσως της καταστάσεως , της καταστάσεως λέγομεν , και να διεξαχθούν πάραυτα οι πλόες, να ξομπλιαστούν τα ξάρτια, να τεντωθούν τα παλαμάρια, να φουσκώσουν τα ιστία και να ανεμίσει περήφανα η ελληνική σημαία με τον σταυρό, τον δικέφαλο αετό και το έμβλημα του Ομίλου , ένας βουκεφάλας που χορεύοντας βάλς –γερμανικό εννοείται – και κρατώντας ρακέτα τέννις κυβερνά το σκάφος του.

Ο Πρόεδρος ( ένας είναι ο Πρόεδρος ) κάθιδρος κάλεσε τον ΓΓ, τον ΕιδΙΓρ σε έκτακτη συνεδρίαση στο γραφείο του Ομίλου και τηλεφωνικώς απαίτησαν οι τρείς την ψήφιση –τηλεφωνικώς βεβαίως βεβαίως – εκτάκτων μέτρων από το Δ.Ι.Δ. Π.Ε.Ι.Ο. , ώστε να έχουν το ελεύθερο για τη λύση που αμέσως σκέφτηκαν( τα σαίνια).

Και η λύση; Συγκέντρωση και πορεία προς τον λαόν της Θεσσαλονίκης βέβαια! Με αφετηρία τα γραφεία του Ομίλου ( κάπου στη Διαλέττη, σε ένα από τα διαμερίσματα του ΓΓ, εκεί κοντά στη ΧΑΝΘ ( όλα τα μέλη του Ομίλου μέλη εκεί βεβαίως βεβαίως ) και κατεύθυνση τον Λευκό Πύργο. Απαίτησις  των διαδηλωτών και πρόσκλησις –πρόκλησις  προς τους  αδούλωτους  στους εαμοβουλγάρους κομμουνιστάς άθεους  συμπολίτας να μαζευτούν όλοι στην παραλία μπροστά στον Πύργο  και να φυσήξουν – δυνατά δυνατά ! – ίνα καταστεί δυνατή η άψογος διεξαγωγή της πρώτης , και εορταστικής , ιστιοδρομίας.

Μόνον που ξέχασαν να βγάλουν ανακοίνωση προς τα ΜΜΕ ( Μέσα Μαζικής Εξαπάτη  εεε Ενημερώσεως Ενημερώσεως ) και να ενημερώσουν τας αρχάς της πόλεως .

Μαζεύτηκαν . Είκοσι. Πλακάτ. Συνθήματα. Πάθος .Ενταση. Προκοίλια λόγω αστακομακαρονάδας. Ιδρώτας.

Πίσω από την εκκλησία της Παναγίτσας εκεί στα Ηλύσια , είπανε να φάνε και μια μπουγάτσα να στανιάρουν.

Κι εκεί τους απέκλεισαν.Τρείς κλούβες, τα ΤΣΑΤ, τα ΦΑΤ, τα ΠΑΤ , η άρτι δημιουργηθείσα ομάδα Επί Λάμα ( των Ανδεων για αφού ) Καταδρομέων , όλες οι κουστωδίες. Πάνοπλοι Ααπιδοφόροι Κρανοφόροι Φόροι. Και εκεί που εθαύμαζαν αυτά τα λαμπρά δείγματα  ελληνοχριστιανικού πολιτισμού …….”Ιδώ θα μείνουτι ! “ , τους παρήγγειλε στεντορεία τη φωνή ( συγγνώμη δια την έλλειψιν δασειών, υπογεγραμμένων, βαρειών και άλλων ελληνοχριστιανικών σημείων στίξεως , ο - εβρέος Βασίλειος Πύλες  δεν δίνει )  και αγέρωχον ύφος είς  ανθυπουοπουποδεκανεύς  με επτά παράσημα στο δεξιόν ( βεβαίως βεβαίως ) βυζί .Απο τη Λαμία τα είχε , όταν βιαίως μέν δικαίως δε διέλυσαν μίαν διαδήλωσιν κτηνοτρόφων της ταλαντούχου Αταλάντης που δεν κατέβαζαν οι κατσίκες τους γάλα και διαμαρτύρονταν εκεί που ο Λεωνίδας θυμίζει στους πάντες τους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες εναντίων των δυνάμεων του παγκόσμιου κεφαλαίου και ιμπεριαλισμού, με πλέρια συνείδηση.

Και βεβαίως αι αρμόδιαι αρχαί απέκλεισαν προληπτικώς και για την προστασίαν του φιλοθεάμονος κοινού και της δημοσίας ασφαλείας  τας οδούς Εγνατίαν από το ύψος της Μπότσαρη, Τσιμισκή εννοείται από του Στρατηγείου μέχρι την Αναγεννήσεως , Ερμού και Αγίου Δημητρίου  στα πέριξ ( φωτιές να καίνε ) . ( Μετά από αστραπιαίαν σκέψιν , περίσκεψιν και σύσκεψιν απεφασίσθη η ελευθέρα ροή της περιφερειακής ίνα διευκολυνθεί η πρόσβασις των κοινών τζίπ , Μπενεβε και Μερτσεντέ  εις το Θέατρον Δάσους όπου θα διεξήγετο  συναυλία της των συμφωνικών Μπούχενβαλντ και Αουσβιτς  με έκτακτον , ώ τι έκτακτον ! , συμμετοχήν του πρώην εθνάρχου Στριλλιανού Πιττακού ως αοιδού δια πρώτην φοράν στην πολυετή καριέραν του.

Και ο Α.Ο.Σ.Θ. βεβαίως βεβαίως έκλεισε τα αμαξοστάσια –αεροστεγώς-  ίνα μη βανδαλισθούν τα εκπάγλου καλλονής και τεχνολογίας αιχμής λεωφορεία του υπο τών αναρχικών Ιπποιστιοαντισφαιροχορευτών. Σταμάτησε και το μετρό

Και αλλού……